Priapism; seksüel uyarı olmaksızın penisin, uzamış ağrılı ereksiyonu olarak tanımlanır.

Daha doğru bir tanımla, çeşitli nedenlerle ereksiyonun 4-6 saatten uzun sürmesi durumudur.

Priapism tedavisinin gecikmesi, kalıcı erektil disfonksiyona neden olacağından androlojik aciller içersinde yer almaktadır.

Priazpismuslu hastalar, birçok değişik klinik ve patolojik tablolarla kliniklere başvurabilirler.

Spontan priapizm ( idiopatik ) (% 35)

İatrojenik priapizm,(%65)

Tromboembolik olaylar ( lösemi, sickle-cell anemi, yağ embolisi )

Nörojenik ( spinal kord lezyonları, otonomik nöropati, anestezi uygulanması )

Travmatik ( perineal ve genital )

Penisin metastatik maliğniteleri

Oral ilaç ve kimyasal ajanlar ( Alkol, psikotropik ilaçlar, antihipertansifler, sildenafil, tadanafil, vardanafil, trazodon.klorpromazin total paranteral beslenme )

İntrakavernozal ajanlar, ( papaverin, fentolamin, prostaglandin E1, tek tek ve birlikte kullanımları, )

-İskemik (düşük akımlı )

-Non iskemik ( yüksek akımlı ) olarak iki başlık altında sınıflandırılırlar.

Düşük akımlı ( iskemik ) priapizmli hastalar sıklıkla, birkaç saatten uzun süren ağrılı ereksiyon şikayetiyle müracaat ederler. 3-4 saatten fazla süren ereksiyonlar sıklıkla ağrılıdırlar. Penis; fizik muayenede rijit ereksiyonda tesbit edilir. Spongioz cisim iştirak etmediğinden glans küçük ve ventral yüz düz olarak tesbit edilir. Penil palpasyon ağrı oluşturabilir.

-Penil ağrı

-Renkli doppler U.S ile kan akımının minimal bulunması ya da görülmemesi .

-Koyu renkli , akışkanlığı düşük korporeal kan tesbit edilmesi

-Korporeal kanda PO2‹60 mmHg bulunması

-3-4 saatten fazla süren priapizmlerde asidik pH ve CO2 retansiyonu gözlenmesidir.

Kısa süreli priapizm de ( 4-6 saat) ağrı belirgin değildir. İntrakorporeal kan fazla visköz değildir.

Non iskemik (Arteriyel ) priapimde ise zaman içinde artan ,azalan , çoğunlukla travma hikayesi olan ağrısız priapizm söz konusudur.Korpereal kanda PO2 arteriyel kana yakındır.Penise kan akımı vardır ve yırtılmış arterden laküner alana kan geçişi gözlenebilir.

Non iskemik priapismus Acil müdahale gerektirmez. Aslında bu hastaların tedaviye gereksinim duyup duymadığı eğer gereksinim varsa bunun ne zaman yapılması gerektiği tartışılmaktadır. Bu grup priapism 7-10 gün içersinde spontan olarak iyileşebilir.

Ereksiyon daha uzun sürerse arteryel embolizasyon uygulanabilir. Bu yöntemde, otolog kan pıhtısı kullanılarak kavernozal arterden laküner mesafeye olan fistül kapatılmaya çalışılır.

Düşük akımlı (İskemik) priapism, acil bir klinik tablodur. Bu sebeple noniskemik priapizmden ayırtedilmeli ve hemen tedavi edilmelidir. Tedavide amaç en kısa sürede intrakorporeal hipoksik kanı aspire etmek, intrakavernozal basıncı düşürmek ve doku perfüzyonunu yeniden sağlamaktır. Kısa süreli priapizmde ( 4-6 saat ) ağrı belirgin değildir. İntrakorporeal kan fazla vizköz değildir. Sadece korporeal kanın aspirasyonuyla iyi sonuçlar alınabilir.

Penis flask(yumuşak) hale geldikten sonra 10 dakika beklenir eğer penis yeniden rijit hale gelirse intrakorporeal hipoksik kanın temizlenmesi ve priapizme neden olan vazoaktif ajanların yıkanması için serum fizyolojik le korporeal irrigasyon uygulanır.

İntrakorporeal kan aspirasyonu ve serum fizyolojikle irrigasyonuna rağmen rijidite tekrar oluşursa intrakavernöz alfa adrenerjik ajanlar uygulanmalıdır.

24 saatten fazla süren priapizmde intrakavernöz kanın viskozitesi artar, trabeküler ödem ve venüllerde trombüsler oluşur. Bu durumda alfa adrenerjik, solüsyonlarla irrigasyonun başarılı olma oranı düşer. Dolayısıyla bu hastalarda kavernözal venöz dönüşü arttırmak için şant operasyonları uygulanır( Şekil 1-2-3 ).

Şant operasyonları ;

1. Korporo-glanüler şant ( Winter Şantı )

2. Korporo-spongiozal şant ( Quakel Şantı )

3. Korporo-safen ven şantı ( Grayhuck Şantı )

4. Dorsal ven- Korpus Kavernozum Şantı ( Barry Şantı ) şeklinde sıralanabilir.

Priapismusun en önemli komplikasyonu kalıcı erektil disfonksiyondur. Erektil disfonksiyon riski düşük akımlı priapismusun süresiyle doğru orantılıdır. Değişik serilerde 24 saatten önce tedavi edilenlerde normal potensin devam etme oranı %50-80 olarak verilmektedir. Şant operasyonlarının komplikasyonları; Erken (priapism rekürensi, hemoraji, enfeksiyon, cilt nekrozu,abse,üretral zedelenme, ürerokütenöz fistül) ve geç (erektil dokuda fibrozis, spontan şant okluzyonu,venöz empotans) komplikasyonlar şeklinde karşımıza çıkabilir. Bu kompikasyonlar dikkatli cerrahi, iyi postoperatif bakım ve uygun antibiotik kullanımıyla minimalize edilebilir.

1. Alavi J. B: Sickle cell anemi: pathophysiology and treatment. Med.Clin.North Am., 68:545,1984

2. Diop S, Makano S.O, Ndiaye M, Toure Fall A.O, Thiam D, Diakhate L: Homozygous sickle cell disease in patients above 20 years of age: Follow up of 108 patients in Dakar. Int J Impot.Res. 2003 oct;15 suppl 5:S 80-5.

3. Dorman B.W and Schmidt J. D.: Association of priapizm in phenothiazine therapy. J.Urol., 116:51, 1976

4. Ekstrom B and Olsson A. M.:Priapism in patiens treated with total parenteral nutrition . Br. J. Urol., 59:170, 1987.

5. Flitter W.D: Free radicals and myocardial reperfusion injury. Br Med Bull, 49:545-555, 1993.

6. Fowler J.E, Koshy M, Strub M, Chinn S.K: Priapism associated with sickle cell hemoglobinopathies: prevalence, natural history and sequaleae. J. Urol, 145: 65-68, 1991.

7. Grayhack J.T, McCullough W, O’Conor V.J, and Trippel O.: Venous bypass to control priapism. Invest Urol., 1:509, 1964

8. Handing J.R, Hollander J.B, Bendicik PJ: Chronic priapism secondary to a traumatic arteriovenous fistula of the corpus cavernosum. J Urol, 150: 1504-1506, 1993.

9. Hauri D, Spycher M., and Bruhlmann W.:Erection and priapism. A new physiopathological concept. Urol. Int., 38:138, 1983.

10. Jünemann K, Alken P .: Pharmacotherapy of erectile dysfünction: areview , İnt. J. Impotence Res., 1:71-93, 1989.

11. Lue T.F.: İntracavernous drug administraition: İts role in diagnosis and treatment of impotence. Semin, Urol., 8:100-106, 1990.

12. Lue T.F: Physiology of erection and pathophysiology of impotence in Campbell’s Urology 7 th.ed. Saunders Company. Fhiladelphia, p 722-728.

13. Nitahara K.S, Lue T.F: Glenn’s Urologıc Surgery Edited by Graham S.D. Atlanta: Saunders, p 571-575, 1998.

14. PowellB.L., Craig J. B., and Muss H. B.: Secondary malignancies of the penis and epididymis: A case report and review of the literature.J.Clin.Oncol., 3:110, 1985.

15. Quackles R, : Cure of a patient suffering from priapism by cavernospongiosa anastomosis.Acta Urol. Belg., 32.5, 1964.

16. Rabl H, Kolschsorur G, Colombo T, Petritsch P, Rauchenwald M, Költringer P, Tatzber F, Esterbauer H: A multivitamin infusion prevents lipid pero×idation and improves tansplantation performance.Kidney Int, 43: 912-917,1993.

17. Redl H, Gasser H, Schlag G: İnvolvement of o×ygen radicals in shock related cell injury. Br Med Bull, 49: 556-565, 1993.

18. Saenz de Tejada I: Priapism-new aetiologic ingisğhts and medican consequens. In: Penile disorders. Edited by Hartmut Porst. Hamburg: Springer, p 87-101, 1996.

19. Serjent G.R., de Ceular K., and Maude G.H.: Stilbesterol and stututering priapism in homozygous sickle-cell disease, lancet, 2:1274;1985.

20. Siegel S, Stream SB, Steinmuller DR: Prazosin induced priapism: pathogenetic and therapeutic implications. Br.J.Psychiatry, 139: 633,1983.

21. Southron P.A,Powis.G: Free radicals in medicine I: Chemical nature and biologic reactions. Mayo Clin Proc, 63: 381-389, 1988.

22. Sounthorn P.A, Powis.G: Free radicals in medicine II: İnvolvement in human diesase. Mayo Clin Proc, 63: 390-408, 1988.

23. Spycher M. A., and Hauri D.:The ultrastructure of the erectile tissue in priapism. J. Urol., 135:142,1986.

24. Tessier j, Sanez de Tejada I, Goldsetin I: Surgery of priapism. İn : Operative Urology. Edited by Marshall F.F. Tokyo Saunders, p 369-376, 1991.

25. Van Arsdalen K. N., Malloy T. R., and Wein A. J.: Erectile physiology, dysfunction and evaluation: Physiology of erection. Monogr. Urol., 3:137-165, 1983.

26. Visvanathan.K, Burnows PE, Schillenger JF, Koury AE: Post-traumatic arterial priapism in a seven year-old boy: succeful management by percutaneous transcatheter embolization. J Urol, 148: 382, 1992.

27. Weisiger RA: Oxygen radicals and ischemic tissue injury. Gastroentereology, 90: 494-496, 1986. 28. Winter C. C.: Priapiscured by creation of fistulas between glans penis and corpora cavernosa.J. Urol., 119-227, 1978.